interview

Van bouwtekening naar bordtekening – mijn reis naar het onderwijs

Hoe ik in het onderwijs terecht ben gekomen? Dat is eigenlijk een bijzonder verhaal.

In 2019 rondde ik mijn mbo-opleiding Bouwkunde af. Wat daarna kwam, wist ik nog niet precies. Ik nam een tussenjaar – even ruimte om rond te kijken. Tijdens dat jaar raakte ik in gesprek met Bert Kampherbeek, directeur van de Westermarskoalle in Joure én mijn teamgenoot bij volleybal. Hij zag iets in mij wat ik zelf nog niet had gezien: een meester.

Bert nodigde me uit om een paar dagen mee te lopen op zijn school. Ik besloot het een kans te geven. En al na één dag wist ik het zeker: dit is het. Ik schreef me in voor de pabo in Zwolle, vol enthousiasme en motivatie. Maar toen kwam corona.

“Na één dag wist ik het: dit is wat ik wil. Het onderwijs in.”

De lockdowns, het thuiszitten, het digitale onderwijs… het lag me niet. Ik miste het directe contact, het leren in de praktijk. Na ruim een jaar besloot ik met mijn mentor in gesprek te gaan. Zij wees me op de AD-DEP: een tweejarige opleiding tot leerkrachtondersteuner, met daarna doorgroeimogelijkheden via zij-instroom. Die route paste beter bij mij.

In 2021 begon ik aan de AD-DEP in Leeuwarden. Mijn stageplek? Wederom bij Bert op de Westermarskoalle. Daar stond ik in groep 7, onder begeleiding van Jeanet Hofstra. Van haar leerde ik de basis van het vak. En door ook af en toe in andere groepen in te vallen, ontdekte ik hoe waardevol die praktijkmomenten zijn.

Het jaar daarna mocht ik met ‘mijn’ groep mee naar groep 8. Mijn nieuwe begeleider was Folmer Zijlstra — voor mij meer een leermeester dan een begeleider. Zijn aanpak inspireerde me: zijn creativiteit, zijn rust, de manier waarop hij omging met kinderen, ouders en collega’s. Van hem leerde ik hoe je leren en spelen met elkaar verbindt. Die les neem ik nog elke dag mee.

Dankzij Bert, Jeanet en Folmer slaagde ik voor de AD-DEP. Tijd voor het volgende hoofdstuk: werken bij Ambion.

Ingecheckt bij Ambion

Via Ambion kon ik aan de slag op de Van Maasdijkschool in Heerenveen. Samen met een duo-collega stond ik voor groep 7. Wat me meteen opviel, was de openheid. Je voelt je welkom, je krijgt vertrouwen, en je krijgt de ruimte om te groeien.

Ambion ziet de mens achter de collega. Je bent hier geen nummertje. Ze kijken écht naar wie je bent, wat je kunt – en wat je nodig hebt. Na een half jaar kreeg ik de vraag of ik interesse had in een pabo-traineeship. Die kans kwam precies op het juiste moment, en ik greep ‘m met beide handen aan.

Sinds 2024 volg ik de deeltijd-pabo. Ik werk twee dagen op school, loop één dag stage, zit op donderdag in de schoolversterkerspool en studeer op vrijdag. Het is intensief, maar ik leer elke week iets nieuws – en voel me steeds zekerder in mijn rol.

“Soms moet je een andere route nemen om precies te komen waar je thuishoort.”

Wat ik bij Ambion heb geleerd, is dat ontwikkeling niet altijd een rechte lijn is. Soms neem je een omweg, of kies je een route die nog niet op de kaart stond.

Ik begon met bouwkunde – en nu sta ik vol overtuiging voor de klas. Dat is alleen mogelijk door mensen die in je geloven: zoals Bert, Jeanet en Folmer. Maar ook door een organisatie als Ambion, die kansen ziet, ruimte biedt en ondersteuning geeft als het nodig is.

Ik hoop dat mijn verhaal jou inspireert. Heb je vragen of wil je eens sparren? Stuur me gerust een berichtje. redmer.devries@ambion.nl

verhalen

meer verhalen